گزارش ایران از یک سیاح روس

.
به اهتمام : محمد رضا نصیری

خاطرات یک سیاح روس

از مقدمه ی کتاب:
تحقیق و تتبع در بافت سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هر ملتی منوط به بررسی مسائلی است که از طرف پژوهشگران و مطلعان عرضه شده است. در این میان مشاهدات عینی که دست کم هم ارز اسناد کتبی به شمار می روند، از اهمیت وپژه ای برخوردارند و سفرنامه ها نیز از این مقوله اند.....
و اما اوراقی که هم اکنون از نظر خوانندگان گرامی می گذرد،خاطرات یک سیاح روس است که متاسفانه از شرح حال و سوانح زندگانی وی اطلاعی در دست نیست. تنها موردی که می دانیم، این است که وی از کارمندان تلگراف شمال روسیه بوده و به ادعای خود قریب به سه سال در سرزمینهای ماورای خزر به سیر و سیاحت پرداخته. نویسنده این اثر در سال 1887 م / 1354 ق از طریق بندر اوزون آده، واقع در شمال شرقی بحر خزر، به خاک ایران قذم گذاشته و از راه آشوراده، مشهدسر (بابلسر) و بار فروش (بابل) وارد تهران شده است. در تهران توسط پرنس دالگورکی، سفیر روسیه به حضور ناصرالدین شاه باریافته و پس از 10 روز اقامت و گشت و گذار در تهران (از اول دسامبر تا ده دسامبر/ 22 ربیع الاول تا 2 ربیع الاخر) از راه قزوین ، رشت، انزلی به روسیه مراجعت کرده است.